Páxinas

2006/11/05

Presinto

Ás veces presinto que agardas, aí, por min, esperando respostas que non podo darche, verdades que aínda non coñezo. E as túas preguntas remoen en min mentres me alimento das túas miserias.
Canto non daría por saberte feliz!
[Fotografía de Jeff Burton: Sen título: 2000]

6 comentários:

Anônimo disse...

a felicidade é sempre relativa (vaia un luxo) e as respostas, crea-me, non sempre serven

X disse...

Pero iso non significa que non as espere.

RAIKO disse...

No todo tiene una respuesta, hay que ser condescendiente y no pedir demasiado.

Zârck. disse...

Me pierdes un poco con el gallego, pero solo un poco.
Me gusta lo que escribes.
Saludos desde el Jardín.

Anônimo disse...

o presinto non é iso que poñen nos botes pa' demostrar que ainda están sen ensertar(abrir)?

X disse...

Zârck intentarei que se perda o menos posible.

Homedareia :P