
Mércores 14 13.20: Síntoo, non puiden chegar antes. Non se apure, é natural, aparcar polo centro, xa se sabe. Hoxe viñen andando o que pasa é que calculei mal o tempo que me había de levar, como o fago tan poucas veces. Si, a falta de costume, xa se sabe.
Mércores 21 12.50: Hoxe veño antes da hora, pero mentres esperaba abaixo pensei que ao mellor non pasaría nada por chegar cedo de máis... Non se preocupe. É que hoxe traballo de tarde, con isto da xornada intensiva de verán que comezamos esta semana ando medio despistado. Si, a falta de costume, xa se sabe.
Mércores 28 13.30: Perdoe, quizais xa sexa tarde, foime imposible chegar antes e ademais esquecín o móbil no traballo e non puiden avisar, síntoo. Non pasa nada, que todos os problemas sexan eses. Está completamente tenso. Non me estraña é que levo unha mañá... se a verdade é que hai días que é mellor non saír da casa. Non, hoxe póñase boca arriba. Reláxese. [E comeza polos pés e os seus dediños, eses que me fan estalar as vértebras todas, que doces agora deslizándose co aceite pola canela, polo xeonllo, polo interior da coxa arriba. E eu deixándome facer, cada vez máis teso, e ela un pouquiño de presión coas mans para que abra un chisco as pernas e a colar os dediños nas virillas xogando aos tobogáns. E eses dediños arrodeándome todo inmenso.] Volveume tolo. Non había de ser a cousa para tanto. Si, a falta de costume, xa se sabe.
Nenhum comentário:
Postar um comentário