As bestas atrevidas adoitan olvidar as regras do xogo, pouco miradas elas, perdidas na súa ansia por coñecer/dicir/facer, deciden ignorar todo aquilo que se interpón no camiño do seu interese. Vistas así, as bestas atrevidas poderían resultar incómodas e pouco gratas, afortunadamente sempre existe algunha besta cauta, educada e ponderada, disposta a devolvelas ao seu sitio, a ese lugar que lles corresponde e que nunca deberían ter esquecido. E a besta atrevida volve, dócil, as máis das veces sen sequera protestar un chisquiño. O que sempre van ignorar as bestas cautas é o que lles custa ás bestas atrevidas facer o camiño de volta.
[Perdon ao amigo Fisiólogus por pretender achegarme ao que el fai tan ben.]
Um comentário:
no tienes que pedir perdón.
Postar um comentário