Entroido

Isto dos cambios na casa non ten xeito, sábese cando se comeza pero non cando se remata. Mentres arrastro caixas, reciclo papeis e vidros e me desfago de formas diversas daquilo que xa non necesito, chegou o entroido.
A cada pouco sento no novo sofá e comprázome na visión da realidade circundante e sobre todo no espellismo do futuro con todo ordenado e limpo.
Pola rúa nenos horteras corren coas súas nais a festas de disfraces horteras, adolescentes precoces apañan catarreiras de carapuchiñas medio espidas e os de sempre, en traxe de domingo, quéixanse do pouco ambiente de entroido que hai este ano e de como engordan con tanta laconada, e orellas, e filloas, e chupitos, e cafés, e tómalle outra que de perdidos ao río.