O día comezou regular, continuou bastante mal, evolucionou a agradable e agora, deixando entrar a friaxe da noitiña pola xanela, atópome ben, falaría de serenidade e esas cousas pero ultimamente todo iso sóame a crise dos corenta e fuxo de certas palabras e conceptos coma alma que leva o demo.Gustaríame ter un par de horas para perder.
Onde teñen sucursais os bancos eses de tempo dos que fala a xente. Quero comprar. Non preciso que me produzan grandes dividendos, sei que é un valor inestable, fuxidío, aínda así, estou en racha, quero comprar. Non, non estou tola, non o investirei todo, teño que deixar unha porcentaxe de sacrificio cotián, non vaia ser que veña a crise e iso do tempo vaia a pique e teña que saltar pola ventá coma no 29.
Hoxe non pode ser, quizais outro día.
Non importa, camiño en boa dirección.
Onde teñen sucursais os bancos eses de tempo dos que fala a xente. Quero comprar. Non preciso que me produzan grandes dividendos, sei que é un valor inestable, fuxidío, aínda así, estou en racha, quero comprar. Non, non estou tola, non o investirei todo, teño que deixar unha porcentaxe de sacrificio cotián, non vaia ser que veña a crise e iso do tempo vaia a pique e teña que saltar pola ventá coma no 29.
Hoxe non pode ser, quizais outro día.
Non importa, camiño en boa dirección.
3 comentários:
Séntache moi ben esos 40...bicos
Tempo para perder nunca é unha mala inversión. Todo o contrario, afortunados os que disfrutan cando non fan absolutamente nada. Estar en harmonía coa "nada" é o realmente importante.
Mercar... a min gustaríame mercar tempo pero cando penso como andaba nos vinte prefiro quedar como estou¡ Por certo, non se anima vostede a facer o meme das oito cousas que anda por todos os blogs? Bicos:))
Postar um comentário