Páxinas

2007/03/20

Iraq catro anos despois

Cando penso nos milleiros de mortos e feridos imaxino as súas vidas antes de morrer ou cambiar para sempre. De seguro que eran cidadáns coma min, coma ti e coma ti tamén, preocupados por asuntos correntes, por esas pequenas cousas que van enchendo día a día o caminiño de cadaquén; e penso na inxustiza que un día se cruzou e botou a perder todo. Despois, só podo sentir unha mestura de rabia e resignación por eles mentres aló no fondo xorde o alivio de saber que os meus andan en guerras moi diferentes.

10 comentários:

Xosé Manuel Carreira disse...

Miles de mortos,... e os que quedan.

moucho branco disse...

catro millóns de vietnamitas e camboianos ían en Indochina até que os iankis foron tomar vento... agardemos que desta non chegue a tanto.

Raposo disse...

E Aznar aínda non nos pediu perdón.
A nos e a eles. Sobretodo a eles.

Anônimo disse...

A solución maxistral que ronda pola enferma mente de Bush, coa bendición de Aznar, so pasa polo exterminio total dun pobo que, na súa simpleza, considera "malvado".

Torreira disse...

Aznar e un covarde belicoso indixesto e o que dis unha traxedia mais deste taboeiro de xadrez onde xogan estes impresentables co mundo

Mrs.Doyle disse...

Aznar debería ser xulgado...
Non á guerra.

Xosé Manuel Carreira disse...

650.000 dícan hoxe e Aznar xustificándose en Sydney con esa merda de inglés "home English" que fala. O mundo está en mans de catro burros.

gatina disse...

Se só foran catro!!! Aznar dí que el "pensaba" que sí había armas... miá avóa sempre me dí que pensar é de burros. E as avóas sempre teñen razon.

David disse...

Terrorismo de estado en toda regra... Sen comentarios...

Ra disse...

Aznar es básica e irremediablemente lento, en la acepción más despectiva,por supuesto.