Test de encarga

Hoxe SZ convídame a completar o “famoso test” que circula estes días polo blogomillo. Xa a Doutora me deixara tamén hai unha semana estes mesmos deberes para a casa na súa consulta. Non seguir o tratamento suporía unha rebeldía inxustificada e a negación de calquera intención de curación pola miña parte, polo tanto, procedo:

O principal rasgo do meu carácter? Unha enorme capacidade de entusiasmo.

A calidade que prefiro nun home? A intelixencia e a intuición.

A calidade que desexo nunha muller? A intelixencia.

O que máis aprecio nos meus amigos? Que sempre desexan a miña compañía (ou iso din).

O meu principal defecto? Crerme mellor do que son.

A miña ocupación preferida? Xogar, ver películas, pasear sen rumbo pola grande arañeira e ler.

O meu soño de dicha? Ter tempo para aburrirme (pero só o xusto para que sexa un pracer eh).

Cal sería a miña maior desgraza? Morrer pensando que non aproveitei o tempo e me quedan cousas pendentes (visto o cal, estou condenada á desgraza).

Que quixera ser? Unha persoa feliz.

Onde desexaría vivir? Nun recuncho da beiramar galega.

A cor que prefiro? A negra ou a vermella escura, calquera das dúas.

A flor que prefiro? Os tulipáns, as papoulas e as acacias.

O paxaro que prefiro? Non son moi de paxaros, quizais unha curuxa.

Os meus autores preferidos en prosa? Moitos, desde Xerardo Agrafoxo ata Poe, pasando inevitablemente por Unamuno (non me miren raro), María Xosé Queizán, Stefan Zweig, Eça de Queirós, Suso de Toro, Thomas Mann, Yukio Mishima, Bryce Echenique, Dostoievski, Rosa Aneiros, etc., etc. Prefiro falar de obras en concreto que de autores, adaptaríase moito máis á miña realidade como lectora.

Os meus poetas preferidos? Kavafis e logo moitos outros e outras.

Os meus heroes de ficción? Atticus Finch, Terry Malloy, Henry Drummond, Jefferson Smith, Sir Wilfrid Roberts, etc., etc., etc.

As miñas heroínas de ficción? Margo Channing, Celie, condesa Torlato-Favrini, Karen Blixen, Francesca Johnson, Charlotte Vale, etc., etc., etc.

Os meus compositores preferidos? Como na literatura preferiría falar máis de obras que de autores, en todo caso sempre van comigo algunhas bandas sonoras, algúns cantautores (Paco Ibáñez, Sabina, Silvio, Pablo...), algúns clásicos (Satie, Chopin, Rachmaninov...) e outros (Amaral, Milladoiro, Pet Shop Boys, Nightnoise, Madredeus), etc., etc., etc.

Os meus pintores predilectos? Dos da casa Julia Minguillón, Lugrís e Peteiro.


Os meus heroes da vida real? Aqueles que en vez de manterse en posicións acomodaticias como a miña son valentes e dan o enorme salto de pasar da palabra á acción polo ben dos demais.

As miñas heroínas históricas? Así sen pensar moito...Ninon de Lenclos, por exemplo.

Os meus nomes favoritos? Se as persoas fan fermosos os nomes tamén creo que hai nomes que agasallan cunha certa auréola a que ten a sorte de levalos como insignia, sinto especial querencia por: Xabier, Aldán, Eva ou Moraima.

Que detesto máis que nada? A irresponsabilidade, e máis en concreto, a irresponsabilidade política, ver como os necios perden forzas en batallas inútiles mentres están por facer cousas importantes que non poden agardar.

Que caracteres históricos desprezo máis? Os que fixeron e fan que a miña vida sexa peor.

Que feito militar admiro máis? Aínda non chegou.

Que reforma admiro máis? A revolución francesa (xa sei, xa sei, non é reforma pero pódese dar por boa, non?) e as reformas lexislativas que permiten nos diferentes estados que homes e mulleres de forma igualitaria teñan dereito ao voto.

Que dons naturais quixeras ter? O don da palabra.

Como me gustaría morrer? Moi moi moi vella, acompañada e sen demasiados motivos para o arrepentimento.

Estado presente do meu espírito? Na esperanzadora espera de inminentes mellores tempos.

Feitos que me inspiran máis indulxencia? Os pecados de amor.

O meu lema? Sempre se está a tempo.

Gustaríame saber as súas respostas, anímoos a que continúen a cadea de confesións sen pretexto (algúns asiduos e asiduas da Selva de Esmelle xa se están poñendo ao labor, e non miro para ninguén).