a noite dos lapices non só é unha pelicula tremenda senón que conta un feito real, o que a fai ainda mais terrible. So un dos rapaces secuestrados e torturados esa noite sobreviviu e puido contar o que pasou. A investigación para o libro sobre o que se baseou a película foi realizada por unha xornalista chamada Maria Seoane, de evidentes lembranzas galegas, ainda que ela non teña moita relación con esa historia sua.
Noa, tamén é mala pata, foi ver a peor. Non é unha lista de recomendacións, só son filmes que vin estes últimos días. Torredebabel coñecía a historia mais descoñecía a existencia de María Seoane, grazas pola información. Saúdos ás dúas.
Pois eu vin Que foi de baby Jane, Ser ou non ser e La noche de los lápices. Moi recomendabeis todas, cada unha no seu xénero, especialmente as dúas últimas. A arxentina só a vín unha vez hai un montón de anos e impactárame moitísimo, seguramente porque era demasiado nova para vela, non sei que idade tería pero como moito uns quince anos. Encantaríame volver a vela. Aproveito para preguntar que tal El perfume, se está ben feita pode estar ben, alomenos visualmente promete un fermoso espectáculo. Un saúdo.
Deume vostede envexa con tanto cine visto nos últimos días, teño unha morea de películas por ver e ningún tempo. Agora engado á lista La noche de los lápices, e como non Que foi de Baby jane, ( teño debilidade por Bette Davis), e velas outra vez.
10 comentários:
só vin el juego de la verdad.
uf... eu non a recomendaría. :S
a noite dos lapices non só é unha pelicula tremenda senón que conta un feito real, o que a fai ainda mais terrible. So un dos rapaces secuestrados e torturados esa noite sobreviviu e puido contar o que pasou. A investigación para o libro sobre o que se baseou a película foi realizada por unha xornalista chamada Maria Seoane, de evidentes lembranzas galegas, ainda que ela non teña moita relación con esa historia sua.
Noa, tamén é mala pata, foi ver a peor. Non é unha lista de recomendacións, só son filmes que vin estes últimos días.
Torredebabel coñecía a historia mais descoñecía a existencia de María Seoane, grazas pola información.
Saúdos ás dúas.
Pois eu vin Que foi de baby Jane, Ser ou non ser e La noche de los lápices. Moi recomendabeis todas, cada unha no seu xénero, especialmente as dúas últimas.
A arxentina só a vín unha vez hai un montón de anos e impactárame moitísimo, seguramente porque era demasiado nova para vela, non sei que idade tería pero como moito uns quince anos. Encantaríame volver a vela.
Aproveito para preguntar que tal El perfume, se está ben feita pode estar ben, alomenos visualmente promete un fermoso espectáculo.
Un saúdo.
Deume vostede envexa con tanto cine visto nos últimos días, teño unha morea de películas por ver e ningún tempo. Agora engado á lista La noche de los lápices, e como non Que foi de Baby jane, ( teño debilidade por Bette Davis), e velas outra vez.
Vostede tamén?
:)
Non sei, igual podemos montar un club de blogueir@s amadores de Bette Davis.
nOa, eu a peli non a vin jejeje, pero a canción encántame!! (Deluxe-El juego de la verdad)
xa sei que non era unha recomendación... foi a miña forma de dicir que non me gustara... jeje.
xa sei que non era unha recomendación... foi a miña forma de dicir que non me gustara... jeje.
definitivamente, quédome coa última...
moralla
Postar um comentário