O pulverizador I

Ao meu frasco de perfume de 100 ml, que vai pola metade, polo tanto, ao que lle quedan 50 ml, se lle estragou o pulverizador, e non vai, e non vai, e non hai que facerlle. Ben, si, algo fixen, chamei ao teléfono do cliente da marca onde me dixeron que se poñerían en contacto co seu subministrador de perfumes para ver que solución lles daba. Porque claro, unha cando merca un perfume non garda o tique ata o día do xuízo por se un día o pulverizador vai e deixa de funcionar, iso si, a proba do crime téñoa.
Un gracioso pegou na porta dos contadores unha pegatina dunha tenda de decoración que non sae, desgraciadamente non trae o teléfono pero se me ocorren un par de sitios chulos para pegarlla.
Pero iso non é nada ao lado do de ELOS, por se alguén non o sabe é un blog colectivo que circula no blogomillo, a súa singularidade consiste en que un post sempre debe comezar pola última oración do post anterior. Xa, non racha coa pana de orixinal pero do que se trata é de participar, non? Pois aí vén a cuestión, o día 29 do mes pasado publiquei un post, e desde aquela non publicou ninguén máis, nin houbo ningún comentario. Tampouco creo eu que sexa para tanto a oración: "E ao final perdemos a perspectiva e acabamos por asasinar ao irmán porque só podemos aturar del que sexa un apático mediocre coma nós." Estareime convertendo nunha asasina de blogs colectivos?
E agora van os de ETA e xa din ás claras que rematan coa tregua, que disque xa estaba rematada, pero se agora é peor daquela rematada de todo de todo non estaba, non si? E van os outros e aproveitan para montala, como cando non estaba rematada, porque como a cousa é montala, pois se monta, e aínda por riba hai que oílos.
Fóra diso, comín as dúas galletas de chocolate negro que me quedaban.