Si, 44 días de ausencia, nunca tanto, esta vez foi diferente, non abandonei só a Selva, abandoneinos a todos. Doutras veces aparecía un sentimento de culpabilidade extraño, sentíame responsable de que a Selva gozase de boa saúde, coma quen coida unha planta ou un animal, debe ser que sigo sen estar preparada para coidar de ningún ser vivo. Desta volta foi diferente, nada de culpabilidades nin responsabilidades frustradas, volvín hoxe, o día en que espertei e sentín ganas de teclear de novo aquí.
Vin unhas cantas pelis, con bastante mala puntería na elección:
Chegou o inverno, pasei frío por non saber poñer en marcha un supermoderno sistema de calefacción. Anticipeime a
el e reencontreime cos amigos e coa familia e despois de moito tempo, estiven a gusto. Si, seino, chego adobiada de Nadal tendendo a merengosa pero non me importa, non estou disposta a que ninguén me amole as festas. Saúdos.
