Lumes

As malas linguas din que el está contento, hai menos incendios que o ano pasado, debe ser que para as estatísticas da consellería non contan outros lumes.

Vacacións

Por fin, chegou o día, VACACIÓNS.
Non, non teño programada ningunha viaxe espectacular, nin penso atacar esa columna de libros construída durante o ano para estes días, nin sequera vou ir a todos eses lugares pendentes.
Simplemente quero, relaxarme.
Hei andar pola Gallaecia, e se cadra aínda me apetece vir pola Selva.
Saúdos a tod@s e bo verán.

Fotografía: Zena Holloway

Feliz Día da Patria 2007

Vaca-Loura

Temos unha nova siperheroína.

Cousas veredes

Nunca merquei esta publicación.
Se o poder xudicial non tivese secuestrado a edición nunca coñecería esa viñeta.
A obra en cuestión non me gusta nada, non me fai gracia e non a vexo nada orixinal nin ocorrente.
Dubido moito que en casos semellantes con outros protagonistas se obrase co mesmo celo profesional, totalmente desproporcionado neste caso. Agora ben, o dereito á liberdade de expresión non debe vulnerar o dereito á intimidade das persoas que debe ser respectado para todos os cidadáns.

RETURN

Campaña de animación á lectura 28

[Eve Arnold: Marilyn Monroe Reading Ulysses; Long Island, New York, 1954.]

Un admirado habitante desta selva ten a amabilidade de enviarme este novo agasallo para a campaña de animación á lectura.

Game Over

A adversidade, o valor e a fraqueza

"[...] lía, sobre todo, vidas de mulleres.
Camille Claudel,

Tina Modotti,

Colette,













Georgia O'Keefe,













Karen Blixen








ou Virginia Woolf

[...] aprendéronme que a adversidade é unha circunstancia, o valor, unha virtude que sempre podemos espertar do seu letargo e a fraqueza, un aspecto máis da existencia, doada de contrarrestar se se desexa de verdade."

Aprendendo de Peke.

Exceso de decibelios

Onte apareceu a altas horas.
Alza tu cerveza, brinda por la libertad. Bebe y vente de fiesta, y a la muerte emborráchala. Alza tu cerveza, brinda por la libertad.
Borracha de decibelios.
Y que el cielo te espere, pues el infierno es este bar.
Era eu.
Después de un invierno malo, una mala primavera dime por que estas buscando una lágrima en la arena.
A última hora foi coma daquela.
Litros de alcohol corren por mis venas, mujer.
Chuvia.
No tengo problemas de amor. Lo que me pasa es que es que estoy loco por privar.
Despois dunha noite longa e unha mañá para sempre inexistente.
[Fotografía de X]

Campaña de animación á lectura 27

[Fotografía de Sára Saudková: Novel for Girls, 2000]

Iniciativa gobernamental exemplar

O goberno de Lula acaba de facer pública unha listaxe con aquelas persoas físicas e xurídicas que foron procesadas por empregar traballadores en condicións precarias. Os procesados quedan imposibilitados para obteren préstamos en bancos oficiais do goberno.

Ao mesmo tempo asistimos a un conflito dos traballadores da provincia da Coruña cos hostaleiros que pretenden contratar a 3.000 inmigrantes para cubrir postos de traballo na temporada estival porque os traballadores galegos non queren aceptar as condicións de traballo en precario que lles ofrecen:

-Salario mensual bruto de 800 euros, que quedaría entre 700 e 770 euros ao mes coas retencións.
-Para chegar aos 1.500 euros dos que fala a patronal, as traballadoras/es do sector terían que facer arredor de 70 horas extra ao mes (o tope legal está fixado en 80 horas extra ao ano).
-Isto tendo en conta que a hora extra se pagase segundo o convenio a 10 euros, porque o normal é que nin se paguen.

Vía Chuza, vía 20 Minutos, vía Vieiros.

Campaña de animación á lectura 26

RENOIR: Woman Reading (1874-76); Musee d'Orsay, París.

Cowboy solitario

Que desalento cando marchas de min coma un cowboy solitario.

100 anos de cine USA

Hai tempo atopei en Mensaxe nunha botella este vídeo que resume en imaxes 100 anos de cine norteamericano.
E ti cantos filmes recoñeces?
Advertencia: É moi, moi, moi adictivo.
Aquí a listaxe de todos os que saen.

Seguidiñas

Consulto as últimas noticias e atopo:

• O lixo de Paris Hilton vendido por máis de mil dólares en eBay.

• Arriba a Tenerife unha patera con 37 subsaharianos, dous deles mortos.

Así, seguidiñas, como se tanto tivese. Que mundo!!!

[Fotomontaxe de X]

Film lovers will love this!

A montaxe publicada pola UE na súa canle de Youtube para apoiar o cine europeo tampouco é nada extraordinario publicitariamente falando, pero visto que ultimamente hai tanto mexericas con ganas de criticar unha vese na obriga moral de aplaudir unha iniciativa que de principio lle parecería bastante mediocre.

Exipto contra a ablacion de clítoris

Por fin o goberno exipcio tomou a decisión de prohibir e penar a ablación de clítoris no seu territorio. Suma feliz a de poder engadir Exipto ao mapa dos países onde esta práctica abominable xa non poderá ser levada a cabo. Mágoa que aínda sexan moitos os estados que non seguen o exemplo.

Campaña de animación á lectura 25

A lectura como fonte de pracer.

Papoulas

Comecemos o luns entre a beleza dos campos de papoulas.
Deséxolles a tod@s unha boa semana.
[Fotografía de X]

Juan Diego

Con Juan Diego teño una relación longa no tempo, si, si, moi longa, aínda que teño que recoñecer que foi intermitente, mais sempre fiel.
Primeiro alá, naqueles anos da miña adolescencia, atrapoume a través da personaxe de Jano de Segunda Enseñanza. Realmente esa serie de televisión enganchoume a el e a Oviedo, una cidade da que logo namoraría a través da Vetusta de Ana Ozores e á que gosto de ir de cando en vez para lle facer unha visita ás paredes do Santullano e simplemente pasear. O bo de Oviedo é que non precisas de atractivos extraordinarios para gozar, abonda con que a cidade te acolla.
Anos despois veu aquel señorito Iván de Los santos inocentes e aquela escena cando mata sen a máis mínima piedade a Milana bonita de Azarías, lembro a música perfectamente e aínda me estremezo.
É que a el sempre se lle deron ben os retratos dos opresores, e para mostra o seu Franco de Dragon Rapide, por idade non podo lembrar como era o ditador pero como el o interpreta é como eu o imaxinaba.
E agora reencóntroo neste Santiago de Vete de mí, que o tiña pendente desde hai tempo e xa ía sendo moita hora.
E véxoo coma sempre, como se só pasase un día desde a última vez. Déronlle a cuncha de prata en Donostia polo papel en 2006 e foi merecido porque hai que ser moito actor para saber amar coa ollada mentres a túa boca berra contra un fillo que é moito máis ti do que os dous pensades.
Comprácenme as novas enrugas, vanlle ben, igual que a cute imperfecta e esa voz augardentosa que promete amores canallas.
Ai, Juanito, Juanito...

*Outro día falareilles do outro Juan Diego do filme, si, o neno bonito, o Botto.