Si, Peke, pero supoño que un obxectivo nobre e tentar converter a realidade na que desexariamos que fose. Sr. Kaplan, aínda non estou nesa fase. En canto ao do seu post, iso pásame por escribir antes de pensar e non aprendo porque, como xa sabe, non é a primeira vez que me pasa :) Saúdos aos dous.
Como Aldabra, tamén deixei de contar hai tempo, sobre todo desde que me din conta de que na miña axenda estaba xente que había tempo que borrara da súa.
9 comentarios:
Tamén sobre isto hai anos que deixei de preocuparme.
Que é o que a contariou e enfadou do post?
A realidade é a realidade, non o que desexariamos que fose. Non, querida X?
Si, Peke, pero supoño que un obxectivo nobre e tentar converter a realidade na que desexariamos que fose.
Sr. Kaplan, aínda non estou nesa fase. En canto ao do seu post, iso pásame por escribir antes de pensar e non aprendo porque, como xa sabe, non é a primeira vez que me pasa :)
Saúdos aos dous.
vaya, andamos en lo mismo, X! lo resolveremos?
deixei de contar fai tempo, cando unha das miñas mellores amigas [eu cría] deixou de ser tal.
biquiños,
sempre se distinguiron os "coñecidos" dos "amigos"
[venche sendo unha cousa parecida]
Os amigos van e veñen, só os inimigos van a máis.
home, paideleo, non se che ve moi optimista...
os amigos se se invirte algo de coidados na amizade, pódense conservar, polo menos algún.!
e os inimigos tampouco é que os vaia encontrando un debaixo das pedras... (eu non son consciente diso)
Como Aldabra, tamén deixei de contar hai tempo, sobre todo desde que me din conta de que na miña axenda estaba xente que había tempo que borrara da súa.
Saúdos.
Publicar un comentario