Campaña de animación á lectura 71

Campaña de animación á lectura 70

Jacek Yerka: Bible Dam.

Upon what base?

"[...]

Who laced and filleted the earth so fine
With rivers like green ribbons smaragdine?
Who made the seas its selvage, and its locks
Like a quilt ball within a silver box?

[...]"

Edward Taylor (1645-1729)

Non hai que esperar a ter sede

ANUNCIO NA TELE:
"Non hai que esperar a ter sede,
hai que comezar a beber antes de emprender a viaxe."

Campaña de animación á lectura 69

Atopa máis pracer nas palabras remotas doutrora que nos amantes de torpes aloumiños.

Meme literario

Vía Robinson en Ithaca chegou á Selva un meme literario irresistible que contén preguntas tomadas de libros infantís dos de toda a vida, que, como moitas preguntas infantís aparentemente inocentes, ás veces toca fondo. 

Jacek Yerka: The time breaker.

1. Frank L. Baum: O mago de Oz; o Espantallo a Dorothy: Pódese saber quen es e onde vas?

Son unha blogueira que ten o seu blog en estado de semi abandono e que leva xa bastante tempo que nin o dá posto ao día como é debido nin se atreve a cerralo porque cando vai pola vida exterior de vez en cando atopa cousas que  só pode colocar na Selva.

2. Michael Ende: Momo; Momo aos nenos: E iso é divertido?

Iso pode ser moi divertido.



3. Michael Ende: Momo; home gris a homes grises: Que é unha vida humana?

Algo ínfimo no tempo e no espazo, unha crueldade existencial, e aínda así, como di Kaplan, "Unha oportunidade única que algúns aproveitan e outros non".



4. Robert L. Stevenson: A illa do tesouro; John Silver a Jim: Cres que un morto está morto para sempre, ou cres que pode resucitar?

A razón lévame á finitude pero o meu egocentrismo négase a asumila.




5. Miquel Rayó: O tesouro do Capitán Nemo; Marisa ao protagonista: Que buscas?

Gustarche.




6. Astrid Lindgren: Pipi Calzaslargas; Tommy a Pippi: Que é o que non consentirías?

Que lle fagan dano a quen quero.



7. Lewis Carroll: Alicia no País das Maravillas; o Gato de Chesire a Alicia: Cáeche simpática a Raíña?

Cáenme simpáticas moitas outras raíñas máis importantes.




8.Lewis Carroll: Alicia no País das Maravillas; o rato a Alicia: Gústanche os cans?

Teño con eles unha relación extraña que vai desde a aversión a mesmo chegar a pensar en compartir a vida con un.



9. Daniel Nesquens: 17 contos e dous pingüíns; Marta a papá: Por que o oito vai despois do sete?

Porque o 8 é o mellor número, curvo e enrevesado, infinito, e deixou existir antes ao máxico 7 para aprender dos seus extraños poderes.



10. Roald Dahl: Matilda; Truchbull a Wilfres: Teño 8 cocos, 8 monos e 8 nenos. Cantos imbéciles teño en total?

Non o sei, pero probablemente bastantes, hainos por todas partes.

11. Roald Dahl: As bruxas; Neno á avoa: Atopaches algunha vez unha bruxa?

Si, de cando en vez aparece algunha pero fulmínoa da miña vida cos meus raios matabruxas, mágoa que ás veces non sirvan tamén para desfacer o mal que previamente fixeron.



12. James Barrie: Peter Pan; Peter aos nenos: Credes nas fadas?

Non e arrepíanme as tendas cheas de figuriñas, camisetas e cuncas horribles de fadas e trasnos.

13. James Barrie: Peter Pan; Wendy a Peter: Sabes o que é un bico?

Un bico é algo extraño que pode oscilar entre o maior dos noxos e a eternidade.



14. Michael Ende: Momo; Momo ao mestre Hora: Que é o tempo de verdade?

A nosa traxedia vital ou o que ti e mais eu temos pendente.

15. Henning Mankell: O can que corría cara a unha estrela; Joel a si mesmo: Ser adulto é isto, facer e dicir cousas que non entenden os nenos?

Ser adulto é asumir que  xa non todo é posible.

16. Lewis Carroll: Alicia no país das Marabillas; Alicia a si mesma: De que serve un libro se non trae estampas nin diálogos?

Igual que serve a auga que non bebemos ou o aire que non atrapamos entre os dedos, pódennos dar pracer ao pasar. Un libro sérvelle en primeiro lugar a quen o escribe e logo sérvelle a quen o le aínda que só sexa polo pracer da lectura en si mesma por moito que non traia estampas nin diálogos.

Sereas

Hai pouco estiven visitando un blog cheo de sereas (nereidas), non lembro como cheguei a el e non tiven a precaución de engadilo nos marcadores pero fíxome lembrar que nunca trouxera á Selva o doce canto das fermosas tentacións mariñas.

Edward Burn Jones: As profundidades do mar (1887).

Cáenme ben as sereas, aínda que só sexa porque nacen dunha misoxinia evidente e dóeme ver como se condena a todas elas sen clemencia, como á Maruxaina de San Cibrao. 

Ninguén pode contemplar a posibilidade de que algún mariño morrese feliz no seu sucumbir ao doce canto?

15 días contigo

Esta é Isabel (Isabel Ampudia), ou Isabelita, unha muller sen nada e con ganas de todo.

Ten un amigo, chámase Rufo (Sebastián Haro), ao que é capaz de querer tal como é.

E tamén ten un cubo, a súa ferramenta de traballo para sobrevivir.
Pero o que a fai diferente é que non se rende e non renuncia a saír do mundo dos invisibles nin á felicididade aínda que sexa metida nun cubo camiño do campo.
Este filme fainos remover, é tenro, fermoso e ao mesmo tempo incómodo, desacóuganos, violéntanos oír nas palabras de Isabel todo aquilo que ela envexa e do que nos gozamos sen nos decatar. Fáisenos incómodo sentir que hai moitas "normalidades", sentilo que non sabelo, que saber xa o sabemos, pero dóenos sentir que a súa non pode entrar nun cine se non é de balde mentres nos baixamos no portátil para o disco externo o ripeado que toca.

Para non perderse esta primeira longametraxe de Jesús Ponce. 


15 días contigo (2005)
Clasificación selvática: 8 (Tes que vela)

Campaña de animación á lectura 68

Fotografía de Guy Bourdin.

Atópote na viñeta.
Por fin chega a pista que agardaba despois de dous meses sen saber nada de ti.
E seguimos xogando ás agachadas.

Campaña de animación á lectura 67

Muller espida lendo de Robert Delaunay, 1920.

"A lectura é ás veces unha estrataxema para eludir pensar". Arthur Helps