Papoulas

Papoulas de 2009, vermellas, frescas, alegres...

Cine 2009 (xaneiro-maio)

Amarga victoria (1939) - 9
American History X (1998) - 9
La solterona (1939) - 9

Anna Karenina (1935) - 8
El curioso caso de Bejamin Button (2008) - 8
Jezabel (1938) - 8
La heredera (1949) - 8
La ola (2008) - 8
Revolutionary Road (2008) - 8

Breve encuentro (1945) - 7
Camino (2008) - 7
Canción de cuna para un cadáver (1964) - 7
Cantando bajo la lluvia (1952) - 7
El desafío Frost contra Nixon (2008) - 7
Las dos caras de la verdad (1995) - 7
La última nota (2006) - 7
Otros días vendrán (2005) - 7
Sin control (2005) - 7
Un gángster para un milagro (1961) - 7
Un plan brillante (2007) - 7


Animales de compañía (2008) - 6
Fuera de carta (2008) - 6
La duda (2008) - 6
Leones por corderos (2007) - 6
Retratos de soledad (2007) - 6

Amelie (2001) - 5
Barcelona. Un mapa (2007) - 5
La gran estafa (2006) - 5
The last kiss (2006) - 5

Un día perfecto (2006) - 4

Cuando ella me encontró (2007) - 3

Cateto a babor (1970) - 2
Las brujas de Eastwick (1987) - 2

Lola, la película (2007) - 1
Sucedió en Manhattan (2002) - 1
Superdetective en Hollywood 3 (1994) - 1

Lenda: 1 (Antes morta que volver a vela) - 2 (Sinxelamente insoportable) - 3 (Mala) - 4 (Como aburrise diante dunha pantalla) - 5 (Non ocupar nin unha neurona lembrándoa) - 6 (Veña, si, por haches, por bes ou por cetas, si) - 7 (Lémbrame que debería ir máis ao cine) - 8 (Tes que vela) - 9 (Para lembrar, para volver a ver, para gozar diante da pantalla) - 10 (Podería volver a vela mil veces. Esta é das miñas).

Día das Letras Galegas 2009

O galego que non fala
Na lingua da súa terra
Non sabe o que ten de seu
Nin é merecente dela.

(Vémonos en Compostela)

De hoxe non pasa

[Fotografía de Ralph Morse da mesa de Albert Einstein en Princeton en 1955.]

De hoxe non pasa que abra as ventás e airee un pouco a Selva. Ás veces a vida vai lenta, tan lenta que un non percibe se hoxe aínda está nun onte que se fai o remolón. Mais estas semanas son más ben vertixinosas, acumúlanse as cousas pendentes, pendulo entre praceres e obrigas, déixome levar e logo non me chega o día a nada, nin o día nin a semana me chegan a nada. Teño unha permanente sensación de estar en débeda con todo o mundo, cos amigos, coa familia, comigo mesma... como se tivese con eles unha débeda histórica de anacos do meu tempo que non acabo de saldar.
E agora desculpen, pero teño que seguir ordenando este caos de mesa, si, non lles hai mellor técnica para matar os remordementos de non facer o que un tería que estar facendo que poñerse a ordenar a mesa.