Peke

Estaba eu gozando do tempo demorado do verán na ágora de dornacity cando diante miña vexo a súa caluga, si, si, sen dúbida ningunha, esa caluga só podía ser de Peke. E nisto que me decido, que non me decido, que ao final vai que si e presenteime.

Parolei con ela e con B que chegou logo e acariñei a Dona que está feita unha campiona e aínda é máis fermosa que nas fotos. Resultou como se nos coñecésemos desde había moito tempo. Alégrame saber que haberá máis veces e que unha delas será con té branco, que non me conformo con menos :)

Agora chegaron as chuvias e aínda gardo o gusto dos sorrisos da mañá.