Señor Torreira, sempre pensei que era unha mágoa que a Mónica e mais eu vivamos na mesma época, non me importaría nadiña reencarnarme no seu corpo. Noa, probe a mesturalo ;)
Só terapéuticas...? a min encántame!! unha cucharada todos os días no almorzo é moi sana, aínda que no rosto pode resultar un tanto pringosa, cousas do morbo e o merchandising! Cada un/unha, coma lle prazca! bicos, hoxe con sabor a coca-cola Yoli
14 comentários:
Por Diosss que ascoooo... :0
:D
Que noxo????...eu diria señor,señor...que maneira de espertar mais boa (ademais con Monica que é unha das miñas debilidades).Bico
o mel é unha desas cousas que por máis que me empeñe... non me dan gustado ;b
Señor Torreira, sempre pensei que era unha mágoa que a Mónica e mais eu vivamos na mesma época, non me importaría nadiña reencarnarme no seu corpo.
Noa, probe a mesturalo ;)
Eu tampoco gosto nada do mel...
Só terapéuticas...? a min encántame!! unha cucharada todos os días no almorzo é moi sana, aínda que no rosto pode resultar un tanto pringosa, cousas do morbo e o merchandising!
Cada un/unha, coma lle prazca!
bicos, hoxe con sabor a coca-cola
Yoli
Demasiado dóce...quizais untando unha lamprea...ë brincadeira.
O mel é moi saudable en pequenas cantidades gústame moito.
Beijos.
:)
Eu tómoo todos os días, pero na face é demasiado pringoso, seino de primeira man. ;)
Está visto que o mel dá moito que falar :D
dá, e eu ben que gosto del. un saúdo.
(por certo: volvin)
Sonlle moi larpeira, pero a mel non a aturo, vai ser por iso que nunca lucirei coma Monica.
Eu tomo mel todos os días, e non podo concibir a vida sen el. A quen lle amarga un doce!. Pero, aínda que son bastante torpe nunca o tomei así.
Postar um comentário