Premio: Vale a pena ficar de olho nesse blog!

O Sr. Kaplan concedeulle á Selva este premio que creo que se debe máis aos anos de seguimento mútuo que á valía deste blog, o que non lle resta ilusión ningunha ao feito de recibilo.

Procedo agora á miña concesión do premio aos blogs que seguen e onde non incluín ningún que xa o tivese recibido. Coma sempre nestes casos, son todos os que están pero non están todos os que son.

E os galardonados por orde alfabética son:

A canción do náufrago de Francisco Castro polas súas reflexións sobre a escrita.

A conta da Caperucita nunca bate certo de La queue bleue porque me resulta divertida e interesante.

A cova do raposo de Raposo porque ás veces dispara a queimarroupa e acerta.

A tolemia é un sombreiro de Noa porque convida a desvariar.

Alfaias de Calveiro porque cada vez me gustan máis as cousas que di este señor. O seu último post, Insubmisión, non ten desperdicio. 

Días estranhos de Martin Pawley por nos ensinar o outro cine.

Gradicela de Peke polas súas crónicas vitais.

Neobestiario de Fisiólogus porque llo debo antes de que nos abandone definitivamente.

Mi Jardín Prohibido pola estética visual e literaria.

Outras lerias do señor Torreira ao que visito cando a boca me sabe a vodka.

Suponse que cada un dos premiados debería seguir a cadea, déixoo á súa vontade, non o consideren unha obriga.