Que pracer comezar cos pés a crear tempestades de frescura na bañeira.
E logo aumentar o contacto ata introducirte toda no cadaleito branco.
E finalmente meter a cabeza e escoitar os sons distorsionados baixo a auga querendo experimentar aquilo que foi nun principio.
E abrir os ollos, e ver como se achega a túa figura deformada e asombra todo.
Percibir a túa repercusión no líquido quedo. E abrir.
E logo aumentar o contacto ata introducirte toda no cadaleito branco.
E finalmente meter a cabeza e escoitar os sons distorsionados baixo a auga querendo experimentar aquilo que foi nun principio.
E abrir os ollos, e ver como se achega a túa figura deformada e asombra todo.
Percibir a túa repercusión no líquido quedo. E abrir.
Con baños así...abaixo as duchas!!...bk
ResponderEliminarIso é a poética do "baño común" e a conexión íntima co principio da vida, o flashback obrigado para lembrar de onde vimos. Somos auga...
ResponderEliminarDa casi tan buen rollo como la de Mr. Craig :P
ResponderEliminarrefresquei-me com o teu post...um abraço
ResponderEliminarÇok güzel site.:)
ResponderEliminarComa unha resurrección.
ResponderEliminarQue gustazo!
ResponderEliminarPrometo non contar o do cadaleito branco...(por non matar vocacións...) ;))
ResponderEliminarRefrescante.