Pois eu non puiden resistirme, aínda que o prezo fíxome botar moitas contas e pedir poucos gramos. Pero dende logo, esas cereixas que viron medio mundo e ata cruzaron a Terra de Fogo vindo dende o seu Chilito, sonche ben gorentosas. E se mas serviran coma na foto máis que había de disfrutalas. Qué lambón que son.
Totalmente de acuerdo, X, pero ¿de verdad que hay que esperarse hasta Advientos para los nabos...? Saludos.
ResponderEliminarEu tamén estou contigo agora é tempo de granadas (que ben ricas que son).
ResponderEliminarUnha aperta de temporada.
:)
co ricas que están... e que ben posicionadas :)
ResponderEliminarPois a min paréceme que as cereixas, polo menos na foto, agora quedan ben.
ResponderEliminarCantos desexarían estar ahí.............
ResponderEliminar>Moralla
Unha das miñas froitas favoritas, e iso que nunca a vira así servida, :)
ResponderEliminarA min as cereixas non me gustan pero non podo negar a fermosura da presentación.
ResponderEliminarPois eu non puiden resistirme, aínda que o prezo fíxome botar moitas contas e pedir poucos gramos. Pero dende logo, esas cereixas que viron medio mundo e ata cruzaron a Terra de Fogo vindo dende o seu Chilito, sonche ben gorentosas. E se mas serviran coma na foto máis que había de disfrutalas. Qué lambón que son.
ResponderEliminarGrazas a todos por participar e aproveito para darlle ao Raposo a benvida ao blog.
ResponderEliminarencantanme as creixas, no seu tempo...pero a foto deume ideas de cómo servilas, jejejejeje
ResponderEliminarNon sei se no tempo, mais tal e como as presentas deben estar ben saborosas ;-)
ResponderEliminar