Infancia a quen ben amo:Chove por min ou pasa.
Xohana Torres
A nena non é nena,
que xa é moza,
como medra o regueiro
e loce a rosa.
A nena non é nena.
Medran os soños,
coma fiestras abertas,
libres, fermosos.
A nena non é nena,
cruza fronteiras,
coma o vento abandona
as arboredas.
que xa é moza,
como medra o regueiro
e loce a rosa.
A nena non é nena.
Medran os soños,
coma fiestras abertas,
libres, fermosos.
A nena non é nena,
cruza fronteiras,
coma o vento abandona
as arboredas.
Antonio García Teijeiro: Na fogueira dos versos, Xerais, 1996.
pois non sei que dicir. eu nunca me mirara coma unha valente cruzadora de fronteiras. pero gracias, gustoume saber que me ves así. ata me soberon as colores!!!
ResponderEliminarEse é un privilexio das mulleres novas :)
ResponderEliminarBoh, púxenme coloradiña, graciñas, aínda o vin agora.
ResponderEliminarAínda é tempo ;)
ResponderEliminar