
Os días son intensos ao carón do lobo, desde as eclipses de sol ata a súa camisiña nova, pasando polos seus
círculos ou o bocado inmenso da cea. Lobo sorrí mais non deixa ver os dentes. Son días de cambio estacional na
climatoloxía de lobo, xornadas de claros, nubes, lóstregos e entre eles raiolas a colárense no medio das
tormentas. Son intermedios entre as súas horas, ritmos imposibles de manter. Lobo ensina a patiña, quere aloumiños antes da guerra. Ai, lobo, canto sabes!
e é de fiar, o lobo?
ResponderEliminarConsidera vostede que existen lobos de fiar?
ResponderEliminarXusto aí é cando se perden as carapuchinas, no momento en que comezan a pensar que o lobo deixou de selo só para elas.
:)
os lobos aman ás lobas
ResponderEliminarBen o sabe vostede, fillo de Pelasgo e da pálida sen igual Melibea.
ResponderEliminarOs lobos aman ás lobas porque só elas son quen de saciar a súa fame.
Un lobo, aparentemente, cuns intereses apaixonantes. :)
ResponderEliminarDe certo que si. :)
ResponderEliminar